электро́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Элементарная часціца з найменшым адмоўным электрычным зарадам.

|| прым. электро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электро́н

‘элементарная часціца’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. электро́н электро́ны
Р. электро́на электро́наў
Д. электро́ну электро́нам
В. электро́н электро́ны
Т. электро́нам электро́намі
М. электро́не электро́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

нейтры́на, нескл., н. (спец.).

Стабільная электрычна нейтральная элементарная часціца з масай, роўнай ці блізкай да нуля.

|| прым. нейтры́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазітро́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Элементарная часціца з дадатным зарадам, з масай, роўнай масе электрона.

|| прым. пазітро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прато́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Элементарная часцінка з дадатным зарадам, якая ўваходзіць у састаў усіх атамных ядраў.

|| прым. прато́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазітро́н, ‑а, м.

Спец. Элементарная часцінка з дадатным зарадам.

[Лац. positivus — дадатны і (элек)трон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтры́на, ‑а, н.

Спец. Стабільная электрычка нейтральная элементарная часцінка.

[Іт. neutrino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтро́н, -а, мн. -ы, -аў м. (спец.).

Электрычна нейтральная элементарная часціца, якая разам з пратонам уваходзіць у склад атамнага ядра.

|| прым. нейтро́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

элемента́рны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да элементаў (у 5 знач.).

Э. састаў рэчыва.

2. Пачатковы, які датычыцца асноў чаго-н., асноўны, самы неабходны.

Элементарная фізіка.

Элементарныя веды.

3. перан. Нескладаны, прасцейшы, такі, які павінен быць вядомы кожнаму.

Элементарныя пытанні правапісу.

Элементарныя правілы паводзін.

4. перан. Спрошчаны, павярхоўны, абмежаваны.

Элементарная схема.

|| наз. элемента́рнасць, -і, ж. (да 3 і 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

элемента́рны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. элемента́рны элемента́рная элемента́рнае элемента́рныя
Р. элемента́рнага элемента́рнай
элемента́рнае		 элемента́рнага элемента́рных
Д. элемента́рнаму элемента́рнай элемента́рнаму элемента́рным
В. элемента́рны (неадуш.)
элемента́рнага (адуш.)		 элемента́рную элемента́рнае элемента́рныя (неадуш.)
элемента́рных (адуш.)
Т. элемента́рным элемента́рнай
элемента́рнаю		 элемента́рным элемента́рнымі
М. элемента́рным элемента́рнай элемента́рным элемента́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)