радыёэлектро́ніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, якая развілася з радыётэхнікі і электронікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электро́ніка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. электро́ніка
Р. электро́нікі
Д. электро́ніцы
В. электро́ніку
Т. электро́нікай
электро́нікаю
М. электро́ніцы

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электро́нік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. электро́нік электро́нікі
Р. электро́ніка электро́нікаў
Д. электро́ніку электро́нікам
В. электро́ніка электро́нікаў
Т. электро́нікам электро́нікамі
М. электро́ніку электро́ніках

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электро́ншчык, ‑а, м.

Разм. Спецыяліст у галіне электронікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

радыёэлектро́ніка, ‑і, ж.

Галіна навукі і тэхнікі, якая развівалася з радыётэхнікі і электронікі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мікраэлектро́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Галіна электронікі, якая займаецца стварэннем мініяцюрных радыёэлектронных устройстваў і іх выкарыстаннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

оптаэлектро́ніка, ‑і, ДМ ‑ніцы, ж.

Напрамак электронікі, які ахоплівае пытанні выкарыстання аптычных і электрычных метадаў апрацоўкі, захоўвання і перадачы інфармацыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)