электро́лізны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
электро́лізны |
электро́лізная |
электро́лізнае |
электро́лізныя |
| Р. |
электро́лізнага |
электро́лізнай
электро́лізнае |
электро́лізнага |
электро́лізных |
| Д. |
электро́лізнаму |
электро́лізнай |
электро́лізнаму |
электро́лізным |
| В. |
электро́лізны (неадуш.)
электро́лізнага (адуш.) |
электро́лізную |
электро́лізнае |
электро́лізныя (неадуш.)
электро́лізных (адуш.) |
| Т. |
электро́лізным |
электро́лізнай
электро́лізнаю |
электро́лізным |
электро́лізнымі |
| М. |
электро́лізным |
электро́лізнай |
электро́лізным |
электро́лізных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электро́лізны хим. электро́лизный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
электро́ліз, -у, м. (спец.).
Хімічны працэс распаду рэчыва на састаўныя часткі пры праходжанні праз яго электрычнага току.
|| прым. электро́лізны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
электро́лизный хим. электро́лізны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)