электрапіла́, -ы́, мн. -пі́лы і (з ліч. 2, 3, 4) -пілы́, -піл, ж.

Піла, што прыводзіцца ў дзеянне электраматорам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

электрапіла́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. электрапіла́ электрапі́лы
электрапілы́
Р. электрапілы́ электрапі́л
Д. электрапіле́ электрапі́лам
В. электрапілу́ электрапі́лы
электрапілы́
Т. электрапіло́й
электрапіло́ю		 электрапі́ламі
М. электрапіле́ электрапі́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

электрапіла́ ж. электропила́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

электрапіла́, ‑ы; мн. электрапілы, ‑піл; ж.

Піла, якая прыводзіцца ў дзеянне электраматорам. Прымярае лес спяцоўку З моху, траў — зялёных нітак. І электрапілы зноўку П’юць бярозавы напітак. Маляўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электропила́ электрапіла́, -лы́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)