элега́нтна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| элега́нтна |
элега́нтней |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
элега́нтна нареч. элега́нтно, изы́сканно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
элега́нтна-спарты́ўны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
элега́нтна-спарты́ўны |
элега́нтна-спарты́ўная |
элега́нтна-спарты́ўнае |
элега́нтна-спарты́ўныя |
| Р. |
элега́нтна-спарты́ўнага |
элега́нтна-спарты́ўнай
элега́нтна-спарты́ўнае |
элега́нтна-спарты́ўнага |
элега́нтна-спарты́ўных |
| Д. |
элега́нтна-спарты́ўнаму |
элега́нтна-спарты́ўнай |
элега́нтна-спарты́ўнаму |
элега́нтна-спарты́ўным |
| В. |
элега́нтна-спарты́ўны (неадуш.)
элега́нтна-спарты́ўнага (адуш.) |
элега́нтна-спарты́ўную |
элега́нтна-спарты́ўнае |
элега́нтна-спарты́ўныя (неадуш.)
элега́нтна-спарты́ўных (адуш.) |
| Т. |
элега́нтна-спарты́ўным |
элега́нтна-спарты́ўнай
элега́нтна-спарты́ўнаю |
элега́нтна-спарты́ўным |
элега́нтна-спарты́ўнымі |
| М. |
элега́нтна-спарты́ўным |
элега́нтна-спарты́ўнай |
элега́нтна-спарты́ўным |
элега́нтна-спарты́ўных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
элега́нтно нареч. элега́нтна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дэ́ндзі, нескл., м.
Уст. Вытанчана, элегантна адзеты свецкі чалавек; франт.
[Англ. dandy.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́франціць, ‑нчу, ‑нціш, ‑нціць; зак., каго.
Разм. Элегантна адзець; разадзець.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
изя́щно нареч. згра́бна; прыго́жа; вы́танчана; элега́нтна;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
изы́сканно нареч. вы́танчана; даліка́тна; элега́нтна; згра́бна; см. изы́сканный 2;
изы́сканно выража́ться вы́танчана (даліка́тна) гавары́ць;
изы́сканно оде́тый элега́нтна (згра́бна) адзе́ты (апра́нуты);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
перасме́шнік, ‑а, м.
Разм. Той, хто любіць высмейваць, перадражніваць каго‑н.; насмешнік. Мікола Нікановіч, малады празаік, заўсёды элегантна, крыху пад Купалу, апрануты чалавек, весялун і перасмешнік, даволі удала імітаваў Купалава чытанне. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мадырава́цца 1, мадэравацца ’ўбірацца’, ’важнічаць’, ’манернічаць, крыўляцца’ (паст., шчуч., шальч., швянч., Сл. ПЗБ). З польск. moderować (się) ’тс’, у якім зліліся дзве лексемы: 1) moderować (się) ’стрымліваць, лагодзіць, заспакойваць’, а таксама ’майстраваць, будаваць, перарабляць, халтурыць’ < лац. moderāri, 2) moderować (się) ’элегантна апранацца’, ’прыхарошвацца’, ’манернічаць, крыўляцца’, ’зацягвацца ў карсет’ < miderak, midorak, minderak < нем. mieder ’гарсэцік, жакетка’.
Мадырава́цца 2 ’дурэць’ (віл. Нар. сл.) утварылася ў выніку збліжэння лексем мадырава́цца і *мадрава́ць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)