эксуда́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. эксуда́т
Р. эксуда́ту
Д. эксуда́ту
В. эксуда́т
Т. эксуда́там
М. эксуда́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эксуда́т, -ту м., мед. экссуда́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эксуда́т, ‑у, М ‑даце, м.

Спец. Вадкасць, якая выдзяляецца пры запаленні з невялікіх сасудаў у тканкі або поласці цела; выпат.

[Ад лац. exsudo — выдзяляю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эксуда́т, эксудати́вный, эксуда́ция, см. экссуда́т, экссудати́вный, экссуда́ция.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экссуда́т мед. эксуда́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)