экспана́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
экспана́тны |
экспана́тная |
экспана́тнае |
экспана́тныя |
| Р. |
экспана́тнага |
экспана́тнай экспана́тнае |
экспана́тнага |
экспана́тных |
| Д. |
экспана́тнаму |
экспана́тнай |
экспана́тнаму |
экспана́тным |
| В. |
экспана́тны (неадуш.) экспана́тнага (адуш.) |
экспана́тную |
экспана́тнае |
экспана́тныя (неадуш.) экспана́тных (адуш.) |
| Т. |
экспана́тным |
экспана́тнай экспана́тнаю |
экспана́тным |
экспана́тнымі |
| М. |
экспана́тным |
экспана́тнай |
экспана́тным |
экспана́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
экспана́т, -а, М -на́це, мн. -ы, -аў, м.
Прадмет, які выстаўляецца ў музеі або на выстаўцы для агляду.
Рарытэтны э.
|| прым. экспана́тны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экспона́тный экспана́тны;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)