эко́лаг, -а, мн. -і, -аў, м.

Спецыяліст у галіне экалогіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эко́лаг

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. эко́лаг эко́лагі
Р. эко́лага эко́лагаў
Д. эко́лагу эко́лагам
В. эко́лага эко́лагаў
Т. эко́лагам эко́лагамі
М. эко́лагу эко́лагах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эко́лаг м. эко́лог

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эко́лог эко́лаг, -га м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)