экзэ́ма, -ы, ж.

Незаразнае запаленчае захворванне скуры, якое суправаджаецца свербам і з’яўленнем высыпкі, гнойных пухіроў, струпоў.

|| прым. экзэмато́зны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

экзэ́ма

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. экзэ́ма
Р. экзэ́мы
Д. экзэ́ме
В. экзэ́му
Т. экзэ́май
экзэ́маю
М. экзэ́ме

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

экзэ́ма ж., мед. экзе́ма

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экзе́ма мед. экзэ́ма, -мы ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)