экзарха́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. экзарха́т
Р. экзарха́та
Д. экзарха́ту
В. экзарха́т
Т. экзарха́там
М. экзарха́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

экзарха́т м., ист., рел. экзарха́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экзарха́т ист., церк. экзарха́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экзарха́т, ‑а, М ‑хаце, м.

Гіст. Вобласць, на якую распаўсюджваецца ўлада экзарха.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)