Verbum

ценяві́к, ценевіка́, мн. ценевікі́, ценевіко́ў, м. (разм.).

Дзялок ценявой эканомікі.

пяціго́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Перыяду 5 гадоў.

2. Пяцігадовы план развіцця эканомікі.

ро́сквіт, -у, М -віце, м.

1. гл. расквітнець, расцвісці.

2. Найвышэйшая ступень развіцця чаго-н., уздым.

Р. эканомікі краіны.

У росквіце сіл.

заняпа́д, -у, ДМ -дзе, м.

Упадак, стан аслаблення дзейнасці, змяншэння актыўнасці.

З. эканомікі.

Гаспадарка прыйшла ў з.

Адчуць стомленасць і з.

эканамі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст у галіне эканомікі; эканамічных навук.

|| ж. эканамі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эканамі́сцкі, -ая, -ае.

інвесты́цыя, -і, ж.

1. гл. інвеставаць.

2. звычайна мн. (інвесты́цыі, -цый). Доўгатэрміновыя ўкладанні капіталу ў асобныя галіны эканомікі ў краіне і за мяжой.

|| прым. інвестыцы́йны, -ая, -ае.

І. фонд.

перабудо́ва, -ы, ж.

1. гл. перабудаваць, перабудавацца.

2. У СССР у 1985— 1991 гг.: працэс рэфармавання эканомікі і грамадскай свядомасці, скіраваны на развіццё дэмакратыі і галоснасці, заканчэнне халоднай вайны.

|| прым. перабудо́ўчы, -ая, -ае.

Перабудоўчыя працэсы.

эканамі́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да эканомікі; гаспадарчы.

Эканамічная палітыка.

Эканамічныя законы.

Э. эфект.

Эканамічная выгада.

2. Які дае эканомію, выгадны ў гаспадарчых адносінах.

Э. рухавік.

|| наз. эканамі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).