эзатэры́чны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эзатэры́чны |
эзатэры́чная |
эзатэры́чнае |
эзатэры́чныя |
| Р. |
эзатэры́чнага |
эзатэры́чнай
эзатэры́чнае |
эзатэры́чнага |
эзатэры́чных |
| Д. |
эзатэры́чнаму |
эзатэры́чнай |
эзатэры́чнаму |
эзатэры́чным |
| В. |
эзатэры́чны (неадуш.)
эзатэры́чнага (адуш.) |
эзатэры́чную |
эзатэры́чнае |
эзатэры́чныя (неадуш.)
эзатэры́чных (адуш.) |
| Т. |
эзатэры́чным |
эзатэры́чнай
эзатэры́чнаю |
эзатэры́чным |
эзатэры́чнымі |
| М. |
эзатэры́чным |
эзатэры́чнай |
эзатэры́чным |
эзатэры́чных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эзатэры́чны эзотери́ческий
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эзатэры́чны, ‑ая, ‑ае.
Тайны, зразумелы толькі для азнаёмленых; проціл. экзатэрычны. Эзатэрычнае значэнне абраду.
[Ад грэч. esōterikos — унутраны.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эзотери́ческий эзатэры́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
экзатэры́чны, ‑ая, ‑ае.
Агульнадаступны, прызначаны для неазнаёмленых; проціл. эзатэрычны.
[Ад грэч. exōterikós — знешні.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)