эды́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. эды́цыя
Р. эды́цыі
Д. эды́цыі
В. эды́цыю
Т. эды́цыяй
эды́цыяю
М. эды́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эды́цыя ж. эди́ция

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эды́цыя, ‑і, ж.

Навуковае выданне помнікаў пісьменнасці, фальклору, твораў класікаў літаратуры і пад.

[Лац. editio — выданне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эди́ция уст. эды́цыя, -цыі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)