эгаісты́чны, -ая, -ае.

1. Які мае адносіны да эгаізму, да эгаіста, уласцівы ім.

Эгаістычныя паводзіны.

2. Прасякнуты эгаізмам; сябелюбівы.

Эгаістычная асоба.

|| наз. эгаісты́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эгаісты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эгаісты́чны эгаісты́чная эгаісты́чнае эгаісты́чныя
Р. эгаісты́чнага эгаісты́чнай
эгаісты́чнае		 эгаісты́чнага эгаісты́чных
Д. эгаісты́чнаму эгаісты́чнай эгаісты́чнаму эгаісты́чным
В. эгаісты́чны (неадуш.)
эгаісты́чнага (адуш.)		 эгаісты́чную эгаісты́чнае эгаісты́чныя (неадуш.)
эгаісты́чных (адуш.)
Т. эгаісты́чным эгаісты́чнай
эгаісты́чнаю		 эгаісты́чным эгаісты́чнымі
М. эгаісты́чным эгаісты́чнай эгаісты́чным эгаісты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

эгаісты́чны эгоисти́ческий, эгоисти́чный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эгаісты́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эгаізму, да эгаіста, уласцівы ім. [Веля:] — Жорсткі ты [Яўген], эгаістычны... Малыя дзеці ў хаце, а ты такое кажаш. Пасаромся!.. Савіцкі. // Прасякнуты эгаізмам. [Ісцец:] — Гэта чалавек, які пакалечыў маё жыццё з эгаістычнымі мэтамі. «Маладосць». [Надзя:] — Васіль... Зразумей, трэба знайсці нейкі выхад. Нельга быць такім эгаістам... Ты зусім не думаеш, што будзе са мной... — Эгаістам?.. Гэта было больш, чым недарэчна. Што эгаістычнага вынікала з маіх паводзін?.. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эгаі́зм, -у, м.

Сябелюбства, перавага сваіх асабістых інтарэсаў над інтарэсамі іншых людзей.

|| прым. эгаісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эгаі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, якому ўласцівы эгаізм; сябелюб.

|| ж. эгаі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. эгаісты́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разва́жліва-эгаісты́чны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. разва́жліва-эгаісты́чны разва́жліва-эгаісты́чная разва́жліва-эгаісты́чнае разва́жліва-эгаісты́чныя
Р. разва́жліва-эгаісты́чнага разва́жліва-эгаісты́чнай
разва́жліва-эгаісты́чнае		 разва́жліва-эгаісты́чнага разва́жліва-эгаісты́чных
Д. разва́жліва-эгаісты́чнаму разва́жліва-эгаісты́чнай разва́жліва-эгаісты́чнаму разва́жліва-эгаісты́чным
В. разва́жліва-эгаісты́чны (неадуш.)
разва́жліва-эгаісты́чнага (адуш.)		 разва́жліва-эгаісты́чную разва́жліва-эгаісты́чнае разва́жліва-эгаісты́чныя (неадуш.)
разва́жліва-эгаісты́чных (адуш.)
Т. разва́жліва-эгаісты́чным разва́жліва-эгаісты́чнай
разва́жліва-эгаісты́чнаю		 разва́жліва-эгаісты́чным разва́жліва-эгаісты́чнымі
М. разва́жліва-эгаісты́чным разва́жліва-эгаісты́чнай разва́жліва-эгаісты́чным разва́жліва-эгаісты́чных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

сябелюбі́вы, -ая, -ае.

Які любіць толькі сябе, эгаістычны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эгоисти́ческий эгаісты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

эгоисти́чный эгаісты́чны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)