эве́нскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. эве́нскі эве́нская эве́нскае эве́нскія
Р. эве́нскага эве́нскай
эве́нскае		 эве́нскага эве́нскіх
Д. эве́нскаму эве́нскай эве́нскаму эве́нскім
В. эве́нскі (неадуш.)
эве́нскага (адуш.)		 эве́нскую эве́нскае эве́нскія (неадуш.)
эве́нскіх (адуш.)
Т. эве́нскім эве́нскай
эве́нскаю		 эве́нскім эве́нскімі
М. эве́нскім эве́нскай эве́нскім эве́нскіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

эве́нскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да эвенаў, які належыць, уласцівы ім. Эвенская мова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

эве́ны, -аў, адз. эве́н, -а, м.

Народ, роднасны эвенкам, які жыве на ўзбярэжжы Ахоцкага мора і ў паўночных раёнах Якуціі.

|| ж. эве́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. эве́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эве́нский эве́нскі.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)