эвалю́та
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
эвалю́та |
эвалю́ты |
| Р. |
эвалю́ты |
эвалю́т |
| Д. |
эвалю́це |
эвалю́там |
| В. |
эвалю́ту |
эвалю́ты |
| Т. |
эвалю́тай
эвалю́таю |
эвалю́тамі |
| М. |
эвалю́це |
эвалю́тах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эвалю́та ж., мат. эволю́та
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эволю́та мат. эвалю́та, -ты ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)