эазо́йскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
эазо́йскі |
эазо́йская |
эазо́йскае |
эазо́йскія |
| Р. |
эазо́йскага |
эазо́йскай
эазо́йскае |
эазо́йскага |
эазо́йскіх |
| Д. |
эазо́йскаму |
эазо́йскай |
эазо́йскаму |
эазо́йскім |
| В. |
эазо́йскі (неадуш.)
эазо́йскага (адуш.) |
эазо́йскую |
эазо́йскае |
эазо́йскія (неадуш.)
эазо́йскіх (адуш.) |
| Т. |
эазо́йскім |
эазо́йскай
эазо́йскаю |
эазо́йскім |
эазо́йскімі |
| М. |
эазо́йскім |
эазо́йскай |
эазо́йскім |
эазо́йскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
эазо́йскі геол. эозо́йский;
○ ~кая э́ра — эозо́йская э́ра
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
эазо́йскі, ‑ая, ‑ае.
У выразе: эазойская эра гл. эра.
[Ад грэч. ēōs — ранішняя зара і zōē — жыццё.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
эозо́йский геол. эазо́йскі;
эозо́йская э́ра эазо́йская э́ра.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)