шэ́лак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэ́лак
Р. шэ́лаку
Д. шэ́лаку
В. шэ́лак
Т. шэ́лакам
М. шэ́лаку

Іншыя варыянты: шэла́к.

Крыніцы: nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэла́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шэла́к
Р. шэла́ку
Д. шэла́ку
В. шэла́к
Т. шэла́кам
М. шэла́ку

Іншыя варыянты: шэ́лак.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шэла́к, -ку м., хим. шелла́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шэла́к, ‑у, м.

Смалістае рэчыва, якое здабываецца з маладых парасткаў некаторых раслін, ужываецца ў вытворчасці лаку, пластмасы, сургучу і пад. Здабываюць з некаторых дрэў смалу шэлак, якая з’яўляецца каштоўнай сыравінай для лакафарбавай прамысловасці. «ЛіМ».

[Гал. schellak.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шелла́к хим. шэла́к, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)