шыі́тка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шыі́тка шыі́ткі
Р. шыі́ткі шыі́так
Д. шыі́тцы шыі́ткам
В. шыі́тку шыі́так
Т. шыі́ткай
шыі́ткаю		 шыі́ткамі
М. шыі́тцы шыі́тках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шыі́тка ж., рел. шии́тка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыі́тка, ‑і, ДМ ‑таты; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да шыіт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шии́тка шыі́тка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)