шы́шкавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шы́шкавы |
шы́шкавая |
шы́шкавае |
шы́шкавыя |
| Р. |
шы́шкавага |
шы́шкавай
шы́шкавае |
шы́шкавага |
шы́шкавых |
| Д. |
шы́шкаваму |
шы́шкавай |
шы́шкаваму |
шы́шкавым |
| В. |
шы́шкавы
шы́шкавага |
шы́шкавую |
шы́шкавае |
шы́шкавыя
шы́шкавых |
| Т. |
шы́шкавым |
шы́шкавай
шы́шкаваю |
шы́шкавым |
шы́шкавымі |
| М. |
шы́шкавым |
шы́шкавай |
шы́шкавым |
шы́шкавых |
Крыніцы:
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шы́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.
1. Круглаватае ці авальнае суквецце і плод хваёвых і некаторых іншых раслін, пакрыты луской.
Яловая ш.
Хваёвая ш.
Альховая ш.
Кедравая ш.
2. Круглаватая выпукласць, бугор.
На лбе ўскочыла ш.
3. Пра важную, значную, уплывовую асобу (разм., іран.).
Ён там важная ш.
|| прым. шы́шачны, -ая, -ае (да 1 знач.) і (у некаторых спецыяльных назвах) шы́шкавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)