шы́шачка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шы́шачка |
шы́шачкі |
| Р. |
шы́шачкі |
шы́шачак |
| Д. |
шы́шачцы |
шы́шачкам |
| В. |
шы́шачку |
шы́шачкі |
| Т. |
шы́шачкай
шы́шачкаю |
шы́шачкамі |
| М. |
шы́шачцы |
шы́шачках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шы́шачка ж., уменьш.-ласк. ши́шечка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шы́шачка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк. да шышка (у 1, 3 і 4 знач.); невялікая шышка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)