шы́хтавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шы́хтавы шы́хтавая шы́хтавае шы́хтавыя
Р. шы́хтавага шы́хтавай
шы́хтавае		 шы́хтавага шы́хтавых
Д. шы́хтаваму шы́хтавай шы́хтаваму шы́хтавым
В. шы́хтавы (неадуш.)
шы́хтавага (адуш.)		 шы́хтавую шы́хтавае шы́хтавыя (неадуш.)
шы́хтавых (адуш.)
Т. шы́хтавым шы́хтавай
шы́хтаваю		 шы́хтавым шы́хтавымі
М. шы́хтавым шы́хтавай шы́хтавым шы́хтавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́хтавы спец. ши́хтовый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́хтавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да шыхты, прызначаны для шыхты. Шыхтавыя матэрыялы. Шыхтавая пляцоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́хта, -ы, ДМ -хце, шыхт, ж. (спец.).

Сумесь матэрыялаў (руда, флюсы, кокс, вугаль і інш.), узятых у пэўнай прапорцыі, якую загружаюць у плавільныя печы для перапрацоўкі.

Закласці шыхту спецыяльнай сталі.

|| прым. шы́хтавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ши́хтовый шы́хтавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)