шыпу́лькавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шыпу́лькавы |
шыпу́лькавая |
шыпу́лькавае |
шыпу́лькавыя |
| Р. |
шыпу́лькавага |
шыпу́лькавай
шыпу́лькавае |
шыпу́лькавага |
шыпу́лькавых |
| Д. |
шыпу́лькаваму |
шыпу́лькавай |
шыпу́лькаваму |
шыпу́лькавым |
| В. |
шыпу́лькавы (неадуш.)
шыпу́лькавага (адуш.) |
шыпу́лькавую |
шыпу́лькавае |
шыпу́лькавыя (неадуш.)
шыпу́лькавых (адуш.) |
| Т. |
шыпу́лькавым |
шыпу́лькавай
шыпу́лькаваю |
шыпу́лькавым |
шыпу́лькавымі |
| М. |
шыпу́лькавым |
шыпу́лькавай |
шыпу́лькавым |
шыпу́лькавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шыпу́лькавы, см. шыпу́лечны
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шыпу́лька, -і, ДМ -льцы, мн. -і, -лек, ж.
Іголка хваёвай расліны.
|| прым. шыпу́лечны, -ая, -ае і шыпу́лькавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хво́йный
1. (о лесе) хво́йны, хваёвы;
хво́йный лес хво́йны (хваёвы) лес, хво́йнік;
2. (прил. к хво́я) шыпу́лькавы; іглі́чны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)