шыпо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шыпо́ўка шыпо́ўкі
Р. шыпо́ўкі шыпо́вак
Д. шыпо́ўцы шыпо́ўкам
В. шыпо́ўку шыпо́ўкі
Т. шыпо́ўкай
шыпо́ўкаю		 шыпо́ўкамі
М. шыпо́ўцы шыпо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шыпо́ўкі, -по́вак, адз. шыпо́ўка, -і, ДМ -ўцы, ж.

Спартыўны абутак з шыпамі¹ (у 2 знач.) на падэшвах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шыпо́ўкі, -вак, ед. шыпо́ўка ж. шипо́вки

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыпо́ўкі, ‑повак; адз. шыпоўка, ‑і, ДМ ‑поўцы; ж.

Спартыўны абутак з шыпамі (выступамі) на падэшве для лёгкаатлетаў, бегуноў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шипо́вки спорт. шыпо́ўкі, -вак мн.;

шипо́вка ед. шыпо́ўка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)