шы́павы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шы́павы шы́павая шы́павае шы́павыя
Р. шы́павага шы́павай
шы́павае		 шы́павага шы́павых
Д. шы́паваму шы́павай шы́паваму шы́павым
В. шы́павы (неадуш.)
шы́павага (адуш.)		 шы́павую шы́павае шы́павыя (неадуш.)
шы́павых (адуш.)
Т. шы́павым шы́павай
шы́паваю		 шы́павым шы́павымі
М. шы́павым шы́павай шы́павым шы́павых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шыпавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шыпавы́ шыпава́я шыпаво́е шыпавы́я
Р. шыпаво́га шыпаво́й
шыпаво́е		 шыпаво́га шыпавы́х
Д. шыпаво́му шыпаво́й шыпаво́му шыпавы́м
В. шыпавы́ (неадуш.)
шыпаво́га (адуш.)		 шыпаву́ю шыпаво́е шыпавы́я (неадуш.)
шыпавы́х (адуш.)
Т. шыпавы́м шыпаво́й
шыпаво́ю		 шыпавы́м шыпавы́мі
М. шыпавы́м шыпаво́й шыпавы́м шыпавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шыпавы́ тех. шипово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шыпавы́, ‑ая, ‑ое.

Які застаецца, атрымліваецца ад шыпоў ​1 (у 2 знач.). Шыпавы след.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шып¹, -а, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Востраканцовы выступ, нарасць на целе некаторых жывёл.

2. Невялікі выступ на чым-н.

Чаравікі з шыпамі.

Склеіць што-н. на шыпах (устаўляючы шыпы ў пазы).

|| прым. шыпавы́, -а́я, -о́е (да 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шипово́й​II зоол. шы́павы; см. шип​II.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шипово́й​I

1. (относящийся к колючке на растении) калю́чкавы;

2. техн. шыпавы́;

3. стол. па́льцавы;

4. (относящийся к шипу на подкове) га́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)