шы́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шыны (у 1, 2 знач.); прызначаны для вырабу шын. Завод будуюць людзі шынны. Смагаровіч.

2. Спец. Які мае адносіны да шыны (у 3 знач.), робіцца, накладваецца з дапамогай шын. Шынная павязка.

3. Спец. Які складаецца з шын (у 4 знач.). Шынная магістраль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́нны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шы́нны шы́нная шы́ннае шы́нныя
Р. шы́ннага шы́ннай
шы́ннае		 шы́ннага шы́нных
Д. шы́ннаму шы́ннай шы́ннаму шы́нным
В. шы́нны (неадуш.)
шы́ннага (адуш.)		 шы́нную шы́ннае шы́нныя (неадуш.)
шы́нных (адуш.)
Т. шы́нным шы́ннай
шы́ннаю		 шы́нным шы́ннымі
М. шы́нным шы́ннай шы́нным шы́нных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)