шынко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шынко́вы шынко́вая шынко́вае шынко́выя
Р. шынко́вага шынко́вай
шынко́вае		 шынко́вага шынко́вых
Д. шынко́ваму шынко́вай шынко́ваму шынко́вым
В. шынко́вы (неадуш.)
шынко́вага (адуш.)		 шынко́вую шынко́вае шынко́выя (неадуш.)
шынко́вых (адуш.)
Т. шынко́вым шынко́вай
шынко́ваю		 шынко́вым шынко́вымі
М. шынко́вым шынко́вай шынко́вым шынко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шынко́вы уст. тракти́рный, каба́цкий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шынко́вы, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які мае адносіны да шынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шыно́к, -нка́, мн. -нкі́, -нко́ў, м. (уст.).

Невялікі пітны дом, месца продажу спіртных напіткаў.

|| прым. шынко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тракти́рный уст. карчо́мны; (кабацкий) шынко́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каба́цкий уст.

1. шынко́вы, карчо́мны;

2. перен. карчо́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)