шынка́рскі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шынка́рскі |
шынка́рская |
шынка́рскае |
шынка́рскія |
| Р. |
шынка́рскага |
шынка́рскай
шынка́рскае |
шынка́рскага |
шынка́рскіх |
| Д. |
шынка́рскаму |
шынка́рскай |
шынка́рскаму |
шынка́рскім |
| В. |
шынка́рскі (неадуш.)
шынка́рскага (адуш.) |
шынка́рскую |
шынка́рскае |
шынка́рскія (неадуш.)
шынка́рскіх (адуш.) |
| Т. |
шынка́рскім |
шынка́рскай
шынка́рскаю |
шынка́рскім |
шынка́рскімі |
| М. |
шынка́рскім |
шынка́рскай |
шынка́рскім |
шынка́рскіх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шынка́рскі уст. шинка́рский
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шынка́рскі, ‑ая, ‑ае.
Уст. Які мае адносіны да шынкара. Шынкарскае жыццё.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шынка́р, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м. (уст.).
Уладальнік шынка.
|| ж. шынка́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.
|| прым. шынка́рскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)