шы́лінг
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шы́лінг |
шы́лінгі |
| Р. |
шы́лінга |
шы́лінгаў |
| Д. |
шы́лінгу |
шы́лінгам |
| В. |
шы́лінг |
шы́лінгі |
| Т. |
шы́лінгам |
шы́лінгамі |
| М. |
шы́лінгу |
шы́лінгах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
шы́лінг, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Англійская манета, роўная 1/20 фунта стэрлінгаў (у старой грашовай сістэме).
2. Грашовая адзінка ў некаторых краінах.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
шы́лінг м. (монета) ши́ллинг
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шы́лінг, ‑а, м.
1. Англійская манета, роўная 1/20 фунта стэрлінгаў; грашовая адзінка адпаведнай вартасці.
2. Грашовая адзінка Аўстрыі, роўная 100 аўстрыйскім грошам.
[Англ. shilling.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ши́ллинг (монета) шы́лінг, -га м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)