Шы́лы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шы́лы
Р. Шы́л
Шы́лаў
Д. Шы́лам
В. Шы́лы
Т. Шы́ламі
М. Шы́лах

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́ла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шы́ла шы́лы
Р. шы́ла шы́лаў
Д. шы́лу шы́лам
В. шы́ла шы́лы
Т. шы́лам шы́ламі
М. шы́ле шы́лах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ши́ло шы́ла, -ла ср., мн. шы́лы, -лаў;

◊

ши́ла в мешке́ не утаи́шь посл. шы́ла ў мяшку́ не схава́еш, грэх не схава́еш у мех (не ўто́пчаш у бало́та), лес чу́е, а по́ле ба́чыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)