шызава́ты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шызава́ты шызава́тая шызава́тае шызава́тыя
Р. шызава́тага шызава́тай
шызава́тае
шызава́тага шызава́тых
Д. шызава́таму шызава́тай шызава́таму шызава́тым
В. шызава́ты (неадуш.)
шызава́тага (адуш.)
шызава́тую шызава́тае шызава́тыя (неадуш.)
шызава́тых (адуш.)
Т. шызава́тым шызава́тай
шызава́таю
шызава́тым шызава́тымі
М. шызава́тым шызава́тай шызава́тым шызава́тых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шызава́ты сизова́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шызава́ты, ‑ая, ‑ае.

З шызым адценнем, па колеру блізкі да шызага. У суботу падвечар на агародах закурэлі шызаватыя дымкі. Асіпенка. Шызаватая смуга, дамы паружавелі, і Яўген здагадаўся, што ўзыходзіць сонца. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)