шы́ечны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шы́ечны шы́ечная шы́ечнае шы́ечныя
Р. шы́ечнага шы́ечнай
шы́ечнае		 шы́ечнага шы́ечных
Д. шы́ечнаму шы́ечнай шы́ечнаму шы́ечным
В. шы́ечны
шы́ечнага		 шы́ечную шы́ечнае шы́ечныя
шы́ечных
Т. шы́ечным шы́ечнай
шы́ечнаю		 шы́ечным шы́ечнымі
М. шы́ечным шы́ечнай шы́ечным шы́ечных

Крыніцы: tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шы́йка, -і, ДМ шы́йцы, мн. -і, -шы́ек, ж.

1. гл. шыя.

2. Вузкая частка чаго-н.

Ш. пазванка.

Ш. касы.

Ш. збана.

3. У рачных ракаў: хваставая частка цела.

|| прым. шы́ечны, -ая, -ае (спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)