шы́варат, -а, М -раце, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Каўнер.

Узяць за ш.

◊

Шываратнавыварат (разм.) — не так, як трэба; наадварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шы́варат

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шы́варат шы́вараты
Р. шы́варата шы́варатаў
Д. шы́варату шы́варатам
В. шы́варат шы́вараты
Т. шы́варатам шы́варатамі
М. шы́вараце шы́варатах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шы́варат: ш.-навы́варат ши́ворот-навы́ворот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шы́варат, ‑а, М ‑раце, м.

Разм. Каўнер. Максім засмяяўся сухім смехам ды ўзяў старасту за шыварат... Каваль.

•••

Шыварат-навыварат — не так, як трэба; наадварот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шы́варат-навы́варат

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
шы́варат-навы́варат - -

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

навы́варат нареч.

1. наизна́нку;

2. перен. наоборо́т;

◊ шы́варат-н. — ши́ворот-навы́ворот

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прытво́рны, ‑ая, ‑ае.

Які выдаецца за сапраўднае; няшчыры, штучны. Прытворны смех. □ Сакратарка ўсміхалася, а потым з прытворнай сур’ёзнасцю кулаком пагразіла рэдактаравым дзвярам. М. Стральцоў. Спагада прытворная, словы фальшывыя! А як бы жылося святлей і чысцей, Каб хулігана і хама за шыварат Мы бралі часцей. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)