шчэ́нная.

Пра сабаку, ваўчыцу, лісу: цяжарная.

Ш. сука.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчэ́нная

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз. мн.
ж. -
Н. шчэ́нная шчэ́нныя
Р. шчэ́ннай шчэ́нных
Д. шчэ́ннай шчэ́нным
В. шчэ́нную шчэ́нных (адуш.)
Т. шчэ́ннай
шчэ́ннаю		 шчэ́ннымі
М. шчэ́ннай шчэ́нных

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчэ́нная щённая

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчэ́нная,

Цяжарная (пра сабаку, ваўчыцу, лісу і пад.). Праз нейкі момант з-за хлява, аблізваючыся, выйшаў сабака, узбег па сумёт, які пабраўся шараном, і тады Усціння ўбачыла, што гэта была шчэнная сучка — вялікі жывот свой яна ледзь не валачыла па снезе. Чыгрынаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

щённая сущ. шчэ́нная, -ннай ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)