шчытко́вы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
шчытко́вы |
шчытко́вая |
шчытко́вае |
шчытко́выя |
| Р. |
шчытко́вага |
шчытко́вай
шчытко́вае |
шчытко́вага |
шчытко́вых |
| Д. |
шчытко́ваму |
шчытко́вай |
шчытко́ваму |
шчытко́вым |
| В. |
шчытко́вы (неадуш.)
шчытко́вага (адуш.) |
шчытко́вую |
шчытко́вае |
шчытко́выя (неадуш.)
шчытко́вых (адуш.) |
| Т. |
шчытко́вым |
шчытко́вай
шчытко́ваю |
шчытко́вым |
шчытко́вымі |
| М. |
шчытко́вым |
шчытко́вай |
шчытко́вым |
шчытко́вых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шчытко́вы спец. щитко́вый
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шчыто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м.
1. гл. шчыт.
2. Прыстасаванне, якое надзяваецца гульцамі ў футбол ці хакей на галёнку для засцярогі ад удараў.
|| прым. шчытко́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
щитко́вый спец. шчытко́вы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)