шчытавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчытавы́ шчытава́я шчытаво́е шчытавы́я
Р. шчытаво́га шчытаво́й
шчытаво́е		 шчытаво́га шчытавы́х
Д. шчытаво́му шчытаво́й шчытаво́му шчытавы́м
В. шчытавы́ (неадуш.)
шчытаво́га (адуш.)		 шчытаву́ю шчытаво́е шчытавы́я (неадуш.)
шчытавы́х (адуш.)
Т. шчытавы́м шчытаво́й
шчытаво́ю		 шчытавы́м шчытавы́мі
М. шчытавы́м шчытаво́й шчытавы́м шчытавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчытавы́ в разн. знач. щитово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчытавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да шчыта (у 2, 3 знач.). Шчытавы затвор. // Зроблены са шчытоў (у 2 знач.). Побач са шчытавымі дамамі вырасталі грубы з брусчаткі, акрэсліваючы будучыя вуліцы. Савіцкі. // Які праводзіцца з дапамогай шчыта (у 2 знач.). Шчытавы спосаб будаўніцтва тунеля.

2. Спец. Які мае шчыт (у 6 знач.). Шчытавая тля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчыт, -а́, М -ыце́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Прадмет старажытнай ручной зброі ў выглядзе круглаватай прамавугольнай плоскасці (з дрэва, металу і пад.) для засцярогі ад удараў, стрэл.

Абараняцца шчытом.

Каваны ш.

2. Агароджа, прыстасаванне ў выглядзе металічных пліт, збітых дошак і пад.

Ш. артылерыйскай гарматы.

Супрацьснежныя шчыты.

3. Франтон двухскатнага даху.

4. Вялікая мішэнь для артылерыйскай стральбы на моры (спец.).

5. Дошка, на якой змяшчаюцца прадметы для паказу, агляду.

Шчыты з дыяграмамі.

Ш. для насценгазеты.

6. Дошка, на якой зманціраваны вымяральныя і кантрольныя электрапрыборы.

Ш. кіравання.

Размеркавальны ш.

7. Верхняя рухомая частка пласціны для рэгулявання ўзроўню вады (спец.).

8. У будаўніцтве зборных канструкцый: гатовая частка сцяны, перакрыцця, загароды і пад.

9. Устройства для праходкі тунэля (спец.).

Праходка шчытом.

10. Прыстасаванне, на якім умацавана карзіна для гульні ў баскетбол (спец.).

◊

Падняць на шчыт каго-н. — узвысіць, расхваліць (высок.).

Са шчытом або на шчыце (вяртацца, прыходзіць і пад.) — з перамогай, з поспехам або пераможаным.

|| памянш. шчыто́к, -тка́, мн. -ткі́, -тко́ў, м. (да 2—6 знач.).

|| прым. шчытавы́, -а́я, -о́е (да 2—10 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збо́рна-шчытавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. збо́рна-шчытавы́ збо́рна-шчытава́я збо́рна-шчытаво́е збо́рна-шчытавы́я
Р. збо́рна-шчытаво́га збо́рна-шчытаво́й
збо́рна-шчытаво́е		 збо́рна-шчытаво́га збо́рна-шчытавы́х
Д. збо́рна-шчытаво́му збо́рна-шчытаво́й збо́рна-шчытаво́му збо́рна-шчытавы́м
В. збо́рна-шчытавы́ (неадуш.)
збо́рна-шчытаво́га (адуш.)		 збо́рна-шчытаву́ю збо́рна-шчытаво́е збо́рна-шчытавы́я (неадуш.)
збо́рна-шчытавы́х (адуш.)
Т. збо́рна-шчытавы́м збо́рна-шчытаво́й
збо́рна-шчытаво́ю		 збо́рна-шчытавы́м збо́рна-шчытавы́мі
М. збо́рна-шчытавы́м збо́рна-шчытаво́й збо́рна-шчытавы́м збо́рна-шчытавы́х

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карка́сна-шчытавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. карка́сна-шчытавы́ карка́сна-шчытава́я карка́сна-шчытаво́е карка́сна-шчытавы́я
Р. карка́сна-шчытаво́га карка́сна-шчытаво́й
карка́сна-шчытаво́е		 карка́сна-шчытаво́га карка́сна-шчытавы́х
Д. карка́сна-шчытаво́му карка́сна-шчытаво́й карка́сна-шчытаво́му карка́сна-шчытавы́м
В. карка́сна-шчытавы́ (неадуш.)
карка́сна-шчытаво́га (адуш.)		 карка́сна-шчытаву́ю карка́сна-шчытаво́е карка́сна-шчытавы́я (неадуш.)
карка́сна-шчытавы́х (адуш.)
Т. карка́сна-шчытавы́м карка́сна-шчытаво́й
карка́сна-шчытаво́ю		 карка́сна-шчытавы́м карка́сна-шчытавы́мі
М. карка́сна-шчытавы́м карка́сна-шчытаво́й карка́сна-шчытавы́м карка́сна-шчытавы́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збо́рна-шчытавы́ сбо́рно-щитово́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбо́рно-щитово́й збо́рна-шчытавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щитово́й в разн. знач. шчытавы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)