шчыпко́вы, -ая, -ае.

Пра музычныя інструменты: такі, з якога гукі здабываюцца шчыпком пальцаў або спецыяльнай цвёрдай пласцінкай.

Шчыпковыя струнныя інструменты (арфа, гітара, гуслі, мандаліна і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчыпко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчыпко́вы шчыпко́вая шчыпко́вае шчыпко́выя
Р. шчыпко́вага шчыпко́вай
шчыпко́вае		 шчыпко́вага шчыпко́вых
Д. шчыпко́ваму шчыпко́вай шчыпко́ваму шчыпко́вым
В. шчыпко́вы (неадуш.)
шчыпко́вага (адуш.)		 шчыпко́вую шчыпко́вае шчыпко́выя (неадуш.)
шчыпко́вых (адуш.)
Т. шчыпко́вым шчыпко́вай
шчыпко́ваю		 шчыпко́вым шчыпко́вымі
М. шчыпко́вым шчыпко́вай шчыпко́вым шчыпко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчыпко́вы муз. щипко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчыпко́вы, ‑ая, ‑ае.

У выразе: шчыпковы інструмент — струнны музычны інструмент (гітара, бандура, арфа, балалайка і пад.), на якім іграюць, шчыпаючы струны пальцамі ці медыятарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стру́нна-шчыпко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. стру́нна-шчыпко́вы стру́нна-шчыпко́вая стру́нна-шчыпко́вае стру́нна-шчыпко́выя
Р. стру́нна-шчыпко́вага стру́нна-шчыпко́вай
стру́нна-шчыпко́вае		 стру́нна-шчыпко́вага стру́нна-шчыпко́вых
Д. стру́нна-шчыпко́ваму стру́нна-шчыпко́вай стру́нна-шчыпко́ваму стру́нна-шчыпко́вым
В. стру́нна-шчыпко́вы (неадуш.)
стру́нна-шчыпко́вага (адуш.)		 стру́нна-шчыпко́вую стру́нна-шчыпко́вае стру́нна-шчыпко́выя (неадуш.)
стру́нна-шчыпко́вых (адуш.)
Т. стру́нна-шчыпко́вым стру́нна-шчыпко́вай
стру́нна-шчыпко́ваю		 стру́нна-шчыпко́вым стру́нна-шчыпко́вымі
М. стру́нна-шчыпко́вым стру́нна-шчыпко́вай стру́нна-шчыпко́вым стру́нна-шчыпко́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

гу́слі, -яў.

Мнагаструнны шчыпковы музычны інструмент славянскіх народаў.

|| прым. гу́сельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

тарба́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Струнны шчыпковы музычны інструмент, блізкі да бандуры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ко́бза, -ы, мн. -ы, кобз і -аў, ж.

Старадаўні ўкраінскі шчыпковы струнна-музычны інструмент.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

щипко́вый муз. шчыпко́вы;

щипко́вые инструме́нты шчыпко́выя інструме́нты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лю́тня, -і, мн. -і, -яў, ж.

Старадаўні струнны шчыпковы музычны інструмент.

|| прым. лю́тневы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)