шчы́лісты, -ая, -ае.

Які мае шмат шчылін, дзірак.

Шчылістыя дзверы.

|| наз. шчы́лістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчы́лісты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчы́лісты шчы́лістая шчы́лістае шчы́лістыя
Р. шчы́лістага шчы́лістай
шчы́лістае		 шчы́лістага шчы́лістых
Д. шчы́лістаму шчы́лістай шчы́лістаму шчы́лістым
В. шчы́лісты (неадуш.)
шчы́лістага (адуш.)		 шчы́лістую шчы́лістае шчы́лістыя (неадуш.)
шчы́лістых (адуш.)
Т. шчы́лістым шчы́лістай
шчы́лістаю		 шчы́лістым шчы́лістымі
М. шчы́лістым шчы́лістай шчы́лістым шчы́лістых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчы́лісты щели́стый; сква́жистый, сква́жный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчы́лісты, ‑ая, ‑ае.

Які мае шмат шчылін, дзірак і пад. Шчылістая падлога. Шчылістыя дзверы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

щелева́тый шчы́лісты, шчылінава́ты;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щели́стый шчы́лісты, шчылінава́ты.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)