шчупачы́ны, -ая, -ае.

Такі, як у шчупака.

Ш. хвост.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчупачы́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчупачы́ны шчупачы́ная шчупачы́нае шчупачы́ныя
Р. шчупачы́нага шчупачы́най
шчупачы́нае		 шчупачы́нага шчупачы́ных
Д. шчупачы́наму шчупачы́най шчупачы́наму шчупачы́ным
В. шчупачы́ны (неадуш.)
шчупачы́нага (адуш.)		 шчупачы́ную шчупачы́нае шчупачы́ныя (неадуш.)
шчупачы́ных (адуш.)
Т. шчупачы́ным шчупачы́най
шчупачы́наю		 шчупачы́ным шчупачы́нымі
М. шчупачы́ным шчупачы́най шчупачы́ным шчупачы́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчупачы́ны (как у щуки) щу́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчупачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Такі, як у шчупака.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчупачы́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шчупачы́на шчупачы́ны
Р. шчупачы́ны шчупачы́наў
Д. шчупачы́ну шчупачы́нам
В. шчупачы́ну шчупачы́наў
Т. шчупачы́нам шчупачы́намі
М. шчупачы́не шчупачы́нах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

щу́чий шчупако́вы, шчупачы́ны;

◊

по щу́чьему веле́нью на шчупако́ва каза́нне, па шчупако́вым зага́дзе.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)