шчупако́ў, -о́ва.

Які належыць шчупаку.

Шчупаковы зубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчупако́ў

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчупако́ў шчупако́ва шчупако́ва шчупако́вы
Р. шчупако́вага шчупако́вай
шчупако́вае		 шчупако́вага шчупако́вых
Д. шчупако́ваму шчупако́вай шчупако́ваму шчупако́вым
В. шчупако́ў (неадуш.)
шчупако́вага (адуш.)		 шчупако́ву
шчупако́вую		 шчупако́ва
шчупако́вае		 шчупако́вы (неадуш.)
шчупако́вых (адуш.)
Т. шчупако́вым шчупако́вай
шчупако́ваю		 шчупако́вым шчупако́вымі
М. шчупако́вым шчупако́вай шчупако́вым шчупако́вых

Іншыя варыянты: шчупако́вы.

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчупако́ў (принадлежащий щуке) щу́чий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шчупако́ў, ‑ова.

Які належыць шчупаку. Шчупаковы зубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шчупа́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчупа́к шчупакі́
Р. шчупака́ шчупако́ў
Д. шчупаку́ шчупака́м
В. шчупака́ шчупако́ў
Т. шчупако́м шчупака́мі
М. шчупаку́ шчупака́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жор, -у, м.

Перыяд, калі рыба з прагнасцю кідаецца на яду.

Адразу пасля нерасту ў шчупакоў пачынаецца ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жарлі́ца, -ы, мн. -ы, -лі́ц, ж.

Рыбалоўная снасць для лоўлі шчупакоў і іншых драпежных рыб.

|| прым. жарлі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шчупако́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шчупако́вы шчупако́вая шчупако́вае шчупако́выя
Р. шчупако́вага шчупако́вай
шчупако́вае		 шчупако́вага шчупако́вых
Д. шчупако́ваму шчупако́вай шчупако́ваму шчупако́вым
В. шчупако́вы (неадуш.)
шчупако́вага (адуш.)		 шчупако́вую шчупако́вае шчупако́выя (неадуш.)
шчупако́вых (адуш.)
Т. шчупако́вым шчупако́вай
шчупако́ваю		 шчупако́вым шчупако́вымі
М. шчупако́вым шчупако́вай шчупако́вым шчупако́вых

Іншыя варыянты: шчупако́ў.

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

жор, ‑у, м.

Перыяд, калі рыба з прагнасцю кідаецца на яду. Адразу пасля нерасту ў шчупакоў пачынаецца жор. Матрунёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падле́шчык, ‑а, м.

Рачная рыба, падобная на ляшча, а таксама лешч невялікіх памераў. [Рыбакі] выцягнулі шэсць ладных шчупакоў, шмат падлешчыкаў, лінёў, плотак. В. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)