Шчаўкуны́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчаўкуны́
Р. Шчаўкуно́ў
Д. Шчаўкуна́м
В. Шчаўкуны́
Т. Шчаўкуна́мі
М. Шчаўкуна́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шчаўку́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. шчаўку́н шчаўкуны́
Р. шчаўкуна́ шчаўкуно́ў
Д. шчаўкуну́ шчаўкуна́м
В. шчаўкуна́ шчаўкуно́ў
Т. шчаўкуно́м шчаўкуна́мі
М. шчаўкуне́ шчаўкуна́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)