шча́ўевы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шча́ўевы шча́ўевая шча́ўевае шча́ўевыя
Р. шча́ўевага шча́ўевай
шча́ўевае		 шча́ўевага шча́ўевых
Д. шча́ўеваму шча́ўевай шча́ўеваму шча́ўевым
В. шча́ўевы (неадуш.)
шча́ўевага (адуш.)		 шча́ўевую шча́ўевае шча́ўевыя (неадуш.)
шча́ўевых (адуш.)
Т. шча́ўевым шча́ўевай
шча́ўеваю		 шча́ўевым шча́ўевымі
М. шча́ўевым шча́ўевай шча́ўевым шча́ўевых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шча́ўевы щаве́левый, щаве́льный;

○ ~вая кіслата́ — хим. щаве́левая кислота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шча́ўевы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да шчаўя; уласцівы шчаўю. Шчаўевае сцябло. Шчаўевы смак.

2. Прыгатаваны са шчаўя (у 1 знач.).

•••

Шчаўевая кіслата гл. кіслага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шча́ўе, -я, н.

Травяністая і паўкуставая расліна сямейства драсёнавых з прадаўгаватым ядомым лісцем кіслага смаку, а таксама страва, прыгатаваная з лісця гэтай расліны.

Сакавітае ш.

Сёрбаць ш.

|| прым. шча́ўевы, -ая, -ае.

Шчаўевая кіслата.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

щаве́льный шча́ўевы;

щаве́льная кислота́ шча́ўевая кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

щаве́левый шча́ўевы;

щаве́левая кислота́ хим. шча́ўевая кіслата́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)