Шчарбакі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шчарбакі́
Р. Шчарбако́ў
Д. Шчарбака́м
В. Шчарбакі́
Т. Шчарбака́мі
М. Шчарбака́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Маштакі́ ’тапачкі’ (шальч., Сл. ПЗБ). З польск. meszty ’тс’, якое з тур. mest ’лёгкія туфлі без абцасаў’. Суфікс, як у шчарбакі ’неглыбокія лёгкія лапці’. Гл., аднак, мэкшты.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)