шу́фельны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. шу́фельны шу́фельная шу́фельнае шу́фельныя
Р. шу́фельнага шу́фельнай
шу́фельнае		 шу́фельнага шу́фельных
Д. шу́фельнаму шу́фельнай шу́фельнаму шу́фельным
В. шу́фельны (неадуш.)
шу́фельнага (адуш.)		 шу́фельную шу́фельнае шу́фельныя (неадуш.)
шу́фельных (адуш.)
Т. шу́фельным шу́фельнай
шу́фельнаю		 шу́фельным шу́фельнымі
М. шу́фельным шу́фельнай шу́фельным шу́фельных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

шу́фельны совко́вый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шу́фельны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шуфля. Шуфельная ручка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шу́фель, -фля, мн. -флі, -фляў, м.

Шырокая і глыбокая лапата для перасыпання сыпучых рэчываў.

Перакідваць збожжа шуфлямі.

|| памянш. шу́флік, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. шу́фельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лопа́точный

1. (к лопа́та) лапа́тачны; жалезняко́вы, рыдлёвачны; шу́фельны;

2. анат. лапа́тачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)