Шугалеі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Шугалеі́
Р. Шугале́й
Шугале́яў
Д. Шугале́ям
В. Шугалеі́
Т. Шугале́ямі
М. Шугале́ях

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шугале́я

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шугале́я шугале́і
Р. шугале́і шугале́й
Д. шугале́і шугале́ям
В. шугале́ю шугале́і
Т. шугале́яй
шугале́яю		 шугале́ямі
М. шугале́і шугале́ях

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шугале́я, ‑і, ж.

Раней — вялікая лодка з аднаго выдзеўбанага кавалка дрэва (звычайна дубу). Дзяўбаў паляшук Шугалеі, як гора, — Распарваў ён дуб, Дзеўбучы дзень да ночы Чаўны, як вялізныя Ноевы ночвы. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)