шуба́т

‘напой’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. шуба́т
Р. шуба́ту
Д. шуба́ту
В. шуба́т
Т. шуба́там
М. шуба́це

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

шуба́т, -ту м. шуба́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

шуба́т шуба́т, -ту м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)