штыле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

Невялікі кінжал з тонкім трохгранным лязом.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штыле́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штыле́т штыле́ты
Р. штыле́та штыле́таў
Д. штыле́ту штыле́там
В. штыле́т штыле́ты
Т. штыле́там штыле́тамі
М. штыле́це штыле́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штыле́т м. стиле́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штыле́т, ‑а, М ‑леце, м.

Невялікі кінжал з тонкім трохгранным лязом. Вера Засуліч падабалася ёй [Марыне Паўлаўне], як можа падабацца .. мастацкай работы штылет. Зарэцкі.

[Іт. stiletto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стиле́т штыле́т, -та м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)