штыке́т

‘планкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. штыке́т
Р. штыке́ту
Д. штыке́ту
В. штыке́т
Т. штыке́там
М. штыке́це

Крыніцы: nazounik2008.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штыке́т

‘плот’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. штыке́т штыке́ты
Р. штыке́та штыке́таў
Д. штыке́ту штыке́там
В. штыке́т штыке́ты
Т. штыке́там штыке́тамі
М. штыке́це штыке́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штыке́ты, -аў, адз. штыке́т, -а і -у, М -ке́це, м.

Тое, што і штыкетнік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штыке́ты, ‑аў; адз. штыкет, ‑а і ‑у, М ‑кеце, м.

Тое, што і штыкетнік. [Сад] абгароджаны штыкетамі і густа абсаджаны елкамі. Пальчэўскі. Перад вокнамі зрабіў палісаднічак, паставіў штыкеты, а каля веснічак пасадзіў бярозку. Васілёнак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)