штармо́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -мо́вак, ж. (разм.).

Лёгкая куртка з воданепрымальнай тканіны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штармо́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. штармо́ўка штармо́ўкі
Р. штармо́ўкі штармо́вак
Д. штармо́ўцы штармо́ўкам
В. штармо́ўку штармо́ўкі
Т. штармо́ўкай
штармо́ўкаю		 штармо́ўкамі
М. штармо́ўцы штармо́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

штармо́ўка ж., разг. (куртка) штормо́вка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

штармо́ўка, ‑і, ДМ ‑моўцы; Р мн. ‑мовак; ж.

Разм. Разнавіднасць курткі свабоднага крою без падкладкі, якую носяць паверх адзення.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)