шрыфты́ст
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
шрыфты́ст |
шрыфты́сты |
| Р. |
шрыфты́ста |
шрыфты́стаў |
| Д. |
шрыфты́сту |
шрыфты́стам |
| В. |
шрыфты́ста |
шрыфты́стаў |
| Т. |
шрыфты́стам |
шрыфты́стамі |
| М. |
шрыфты́сце |
шрыфты́стах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
шрыфты́ст, ‑а, М ‑сце, м.
Мастак-графік, які стварае шрыфтавыя загалоўкі, надпісы і пад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шрифти́ст спец. шрыфты́ст, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)